Avuçları Duaya Dönüyor Gecenin

[hayal]

Yüzümün ortasından geç
Karanlığın çekingen parmaklarıyla
Dokun

Hangi dilden istersen
O dilden konuş cennetime

Ya da
Konuşma
Sus

Avuçları duaya dönüyor gecenin
Sen sus

Ölüm kilidini, hayat anahtarıyla açamaya çalışan günahlar
Tanrı’nın ellerinde affedilmeyi bekliyorlar şimdi

İçi sızlıyor; pişmanlıkların, savaşların, yenilgilerin
Kirin, lekenin

Geldin

Gölgemin kıyısında bekle
Şehir ağıtları bulmasın seni
Bulmasın
Külden heykellerin
İsli elleri

Denizi
Fırtınayı
Uzakları
Anladım

Kötü çocukların peşinden
Martılarla gideceksin değil mi

Git

İntihar seremonisi hazırladım
Defalarca bedeninin uçurumundan
Bırakıyorum yüzümü

Git
Yamalarla eskitilmiş sevgiye
Söyle

Hatıra defterinden
Kendini sildi
Aşk

Geldiğin gibi git
Kimse fark etmez

Laf!
Kalabalığımda saklıyorum seni

NISAN SERAP MURATOGLU

[hayal]

özgürce ıslandım bu gece..
gitmek istediğin şehir ağladı üzerime..
ne içinden geçtim,
ne dışına taşabildim..
gidişine ıslandım öylece..
tatlı bi rüya iken gülüşün,
içimin sen deryalarına kaçıyor herkesten gizlediğim düşün..
bi şehir ağladı avucumda..
ıslaklığı saçımda..
saçım kanadı hatırsızca, hatırlamamalarına..
yağmur ne güzel yağdı oysa..
her damlasına adını koydum..
adım kaçtı kimliğimden,
kimliğim sensizliğimden..

beklerim, beklediğim kadar gelirim kendime..
cinnet şeritlerinde, adın şifrem olur..
şifresiz bi hayata geçişin, şifresi sen..
ve gitmektesin sen..

bi güvercin gibiydim bu gece..
kendimi ilk defa bu kadar kanatlı hissettim..
ıslandım..
yıkandım..
sevdanın özgürcesinin elimden gidişine ağladım
şehirsiz kaldım..
sensiz bi şehri taşıyamazdım..
al ve git..
gittiğin kadar götür bu şehri..
sesine tozlar örtülür kulağımda..
pasında kalırsın hatıramın..
unutmak sende varolur..
sen unutamazsın..
unutmadığım şehirlere sor beni..
yıldızsız gecenin güneşine emanet gülüşün..
göster kendini..
utançlar getirme el değmemiş sevgime..
sevgisizliğine emanet bütün söyleyemediklerim..
ve sen hiç söylememezlik etme..
birde..
bi önemi varsa eğer..
GİTME...


TUGBA GUVERCIN

[hayal]

Umutlarını bir torbaya doldurdun mu hiç?
Bıraktın mı sonra metruk bir viraneye…?
Düştü mü omuzların ?
Kaldı mı içinde sevinç ?
Güldüler mi ardından ?
Bakın derken divaneye…!

Oysa arı bir sevgi.
Yalnızca ardımda kalan.
İki güzel gün değimli ki.
Ta yüreğimi böylesi yakan.
Kırık bir yaşam, umudun tükendiği.
Korku aşktan bile kaçan.
Yılgınlık sevgiden.
Ve yorgunluk fesat yüzlerden.

Haykırmak isterdim hem de delice.
Haykırmak ölümüne.
Seni seviyorum diye.
Diyemedim…!
Değil haykırmak kendime bile
……diyemedim
En güzel selviyi senin için diktim.
En güzel yeri sana verdim.
Yüreğime gömerken.
En çok seni sevdim.

Tebessümün mavzer.
Mahcubiyetin hançer.
Yarası ağır.
Kim diyorsa geçer.
Yalan…!
“Ne geçmesini istiyorum sevdamın.
Ne iyileşmesini istiyorum yaramın”.

Özüme köz düşerken lütfundan.
Yanacak Yürek benden.
Harlanacaksa gönül.
Sadrıma alaz senden..
Yanacaksa bu yürek harlanacaksa gönül.
İlişme bırak…!
Budur senden alacağım büyük ödül…!