Gelincik tarlası topraklarımın ayrık otları

[hayal]

Gelincik tarlası topraklarımın ayrık otları

Sokaklarım bugün gelincik tarlası...
En ufak meltemi beklemez dalgalanmak için ay yıldızlı bayrağım...
Caddelerim, eğer utancım olmasaydı gelincik tarlasıydı...
Şimdi boynum eğikken, şehit kanları şelale olmuş akıyor binalaradan sanki...
O dalgalandıkça benim yüzüm kızarıyor...
Kalbim çarpıyor...
Başımın üstünde göğe yakın, her şeye rağmen gururla dalgalanıyor bugün bayrağım...
Ve sanki bir şehit kanından çağlayan olmuş yollarım...
O bayrağı tutan küçücük ellere bakıyorum bugün... Gülen gözlerine ilk okul çocuklarının... Ve düşünüyorum; 'Namusuna zarar getirmeden nasıl bu bayrağı tertemiz onlara bırakırım' diye...
Oysa ki ben ne yaparsam yapayım, bayrağımın şanından bir şey eksilmeyecek.
Ne eksilecekse, benden eksilecek...
Anam, sessizce sütünü, babam yedirdiği aşını, öğretmenim her öğrettiği harfi haram edecek. Ama ben biliyorum ki, omurgam yerinde durdukça bayrağım bana küsmeyecek.
Bugün Cumhuriyet Bayramı...
Ruhunda birincisini hazmedemeyen, en kutsalımı eskitti sanarak bana ikincisini tavsiye edecek. Ama ben yılmayacağım. En ümitsiz anımda bile, bayrağıma sarılacağım.
Tıpkı, sabah benzin aldığım benzincide, bana bayrak hediye eden tezgahtara 'Söyle bunu yapana, Allah razı olsun'dediğimde, onun gözünde gördüğüm yaşı unutmadığım gibi, unutmayacağım. Bana bayrağımı verene, sanki dünyaları vermiş gibi minnettar kalacağım.
Sokaklarım gelincik tarlası bugün.
Kimi içinden, kimi mecburiyetten asmış olsa da, benim sokaklarım bugün şehit kanından nehirler gibi. Zamanı geldiğinde ben de o nehirde can ata ata, seve seve, 'Ben Türk'üm'diye haykıra haykıra boğulacağım.
Sokaklarım gelincik tarlası bugün, meydanlarım kırmızısı beyazıyla şehit kanından göller...
Ve her zaman hatırlayacağım:
'Cumhuriyeti biz kurduk, onu koruyacak ve yüceltecek olan sizlersiniz' diye seslenen Mustafa Kemal ******'ü...
Ve gün gelecek, ki çok yakındır, o gelincik tarlasında baş veren ayrık otlarını koparan, yolan, çöpe atanlardan biri de ben olacağım.
Sokaklarım gelincik tarlası bugün, kaldırımlarım şehitlerin mezar taşı...
Bugünden sonra bayrağıma uzanan el gördüm mü onu kıracağım.
Ayrık otlarının kökü daha derine inmeden, benim gelinciklerimi incitmeden işin adını koyacağım. Acıma yok bundan sonra, adalet var. Adaletin örtüsü altına saklanmaya çalışanlar, o örtünün masumun zırhı, zalimin kefeni olduğunu görecekler bir gün. Görecekler bu vatanın sahipsiz olmadığını. Ve unutmayacağım:
'Çarenin bittiği yerde, Türk'ün kudreti başlar...'