ben gecede doğmuşum...

[hayal]

işde başlıyoruz yeniden
bir güneş daha battı
ve bir karanlık daha dogdu kucagıma
nur topu gibi bir gecem oldu
o benim oldu
beni buldu
içinde kayboldu yıllarım
ne sorhoş gezerim
ne bir dumanım tüter
elimdeki cigaraya bakma boş ver
ben gecede dogmuşum
gece de kaybolmuşum
anam babam gecede saklı
karanlıklar sarar
her bir yanımı...

için acıdıysa
bir mum yak sevindir
yalancının mumu gibi olsun
olsun yatsıdan sonra
gece olsun
olacaksa olsun
yanacaksa yansın
terket beni sende git onlar gibi
ben bir başıma karşılarım geceleri
ben gecede dogmuşum
gecede kaybolmuşum
anam babam gecede saklı
karanlıklar sarar
her bir yanımı...

rap da bilmem
rep de bilmem
ben bir türkü bile söyleyemem
aklıma gelince kelimler
dökülür içimden birer birer
uysada uymasada
telaş etmem kafiyeyi
içimde varsa söylerim her bir şeyi
ben gecede dogmuşum
gecede kaybolmuşum
anam babam gecede saklı
karanlıklar sarar
her bir yanımı...

[hayal]

Gecenin koynunda

Yarasaların kol gezdiği dolunayın gizi vardı

İzi vardı bedenimde kimsenin göremediği



Depresif bir gecede ölüm sessizliğiyle

Hiç düşünmeden vurdum hançeri yüreğime

Kana boğuldu kainat neler çıkmadı ki içinden



Cerahat sızıyordu geceye kan kokusu alan

Akbabalar uçuştu etrafımda



Ellerimle kavradım yüreğimi uzanıp dolunaya astım

Her kopup yiten parçada İzi vardı bitimsiz sevgilerin



Bir elimde hançer ucundan kan damlayan

Bir gözümde yaş hep kaybettiklerimin ardından



Ve anılarım!

Alt beynimde dizilmişler

Bir hançerde anılarıma!

Öz sıvıları akıyor derinlerinden



Kalıplaşmış ne varsa silinmeyip de içine işleyen

Bir bir düşüyor gecenin kasvetine



İçi boşalıyor, içim boşalıyor



Her bir anıyı alıp dolunayın ardında ki Yıldızlara asıyorum



Bir otopsi gecesinde öldürdüm ben yüreğimi

Yok ettim anılarımı!



Ve ben şimdi

Bir ucube, bir sığıntı yaşamla, ölüm arası

Ken / dim / den!

Nefret molasındayım!

[/size]

[hayal]

Yoruldum mükemmeli, kusursuzu oynamaktan. Maske takmaktan&8230;
Olağanüstü biri değil, sıradışı biri değil, ulaşılmaz biri değil;
herhangi biriyim ben de. İçinizden birisi..
Ağlamak; yaşlarımı akıta, akıta ağlamak; hemde hıçkıra hıçkıra ağlamak geliyor içimden&8230;
Gülmek; delice, kahkahalarla gülmek istiyorum.
Maskelere, çokyüzlülere, yalanlara kandığım yeter! Artık kanmıyorum.
Sevmeyenlerimi, ardımdan denenleri anlayan biriyim. Yada öyle sanıyorum.
Herkesi sevmek, saymak zorunda değilim; sizlerin gösteri yapmak zorunda olmadığınız gibi.
Korkmayın siz de, haydi şimdi haykırın yüzüme, sevmediğinizi beni&8230;

Sadece kışın üşünmez. Güneşin bağrında da üşüdüğümü;
tutkularımı, hatalarımı, güçsüzlüğümü göstermek istiyorum sizlere..
Ben ne cam, ne can ressamıyım; ne de bir kum heykeltıraşı.
Kıskancım, hırslıyım, çaresiz, hatta acizim çoğu zaman&8230;
Ayıramam mavi bozulunca renkleri. Karda, karayı gördüğümü biliniz artık.
Evet ben renk köründen de kötüyüm. Kızdığımda bağırmak, ne varsa atmak, kırmak;
gerektiğinde vedayı, terketmeyi yaşatmak istiyorum sizlere..

Bağışlayın!
Bildiğiniz beni değil, sıradan biri bulacaksınız karşınızda şimdi.
Yoruldum mükemmeli oynamaktan, ulaşılmaz görünmekten yoruldum ben...

'Ben nasıl biriyim' diye sormuyorum sana...
Hayır; duymuyorum seni çünkü çok yorgunum...
Sen de sus, sus lütfen, birşey söyleme, sen söyleme....

GONUL OZDEMIR