Teslim olmadim Kahpeliklere....
1 sayfadaki 1 sayfası
Teslim olmadim Kahpeliklere....
Teslim olmadim Kahpeliklere....
Yalnızlık hüzün bırakır saçlarına gecelerin dudaklarda susku gözlerde kar efkarlı zamanlara saklanır son söz hangi kıyıdan baksam rengi hüzündür hayatın hangi yola çıksam yamalı ve yaralıdır yüzüm hiç bir şehir saklamaz beni deli gönlüm hiç bir şehir aklamaz artık...
çekip gitti her sabah yüreğinden öptüğüm işte ne giden döner artık ne de acı diner yüreğimden.
Her gece bir yıldız kayar ömrümden erdemin, vefanın beş para etmediği kardeşin kardeşi sattığı, oğulun babayı aldattığı ihanetin kol gezdiği zamanlardayız ey deli gönlüm tutunacağım ne dal, ne de gül kalmış içtenliksiz ilişkiler kesmiş yol başlarını senki, hayatın kirli sahnesinde gönlümün dimdik delikanlısı namertlerin yıkamadığı onurumla biçmeden ömrümü ihanetin kahpe kılıcı atıver gitsin hüzünlü bir ırmağa mavi düşlerimi...
Benki, bunca ihanet lekesiyle ipince bir yaprağa dayayıp sırtımı kahpe yüzünde yüzsüzlerin,kokmuş ve acılı bir hayatı yaşadıysam dave utanmanın en ağır yükünü taşıdıysam da sol böğrümde,utanmazlar adına...teslim olmadım inadına, kahpeliklere, kalleşliklere...
Hüzne bulanmış bir ömürden acı damladı yüreğimin üstüne her yağmurda korlar serili yollarda yürüdüm kendi hesabıma boyun eğmedim çıkarcı şerefsizlere, satılmışlara ihanetler içinde kan oldu yazdığım tüm şiirler göğsümün üstünde en yakınlarımdan bir hançer yara açtı yara üstüne...
Yine de yanına alıp acıyan yanlarımı çevirip gözlerimi içime dönüşü olmayan bir yolda, dizilip hayatın uçurumlarına yerlerde çiğnenmiş boynu bükük çiçekler gibi yürüdüm salına salına, sarsıla sarsıla...yürüdüm, acıyan adımlarla...kaybolan umutlarla...teslim olmadan rezil kepaze kahpeliklere...
Nuri CAN
Yalnızlık hüzün bırakır saçlarına gecelerin dudaklarda susku gözlerde kar efkarlı zamanlara saklanır son söz hangi kıyıdan baksam rengi hüzündür hayatın hangi yola çıksam yamalı ve yaralıdır yüzüm hiç bir şehir saklamaz beni deli gönlüm hiç bir şehir aklamaz artık...
çekip gitti her sabah yüreğinden öptüğüm işte ne giden döner artık ne de acı diner yüreğimden.
Her gece bir yıldız kayar ömrümden erdemin, vefanın beş para etmediği kardeşin kardeşi sattığı, oğulun babayı aldattığı ihanetin kol gezdiği zamanlardayız ey deli gönlüm tutunacağım ne dal, ne de gül kalmış içtenliksiz ilişkiler kesmiş yol başlarını senki, hayatın kirli sahnesinde gönlümün dimdik delikanlısı namertlerin yıkamadığı onurumla biçmeden ömrümü ihanetin kahpe kılıcı atıver gitsin hüzünlü bir ırmağa mavi düşlerimi...
Benki, bunca ihanet lekesiyle ipince bir yaprağa dayayıp sırtımı kahpe yüzünde yüzsüzlerin,kokmuş ve acılı bir hayatı yaşadıysam dave utanmanın en ağır yükünü taşıdıysam da sol böğrümde,utanmazlar adına...teslim olmadım inadına, kahpeliklere, kalleşliklere...
Hüzne bulanmış bir ömürden acı damladı yüreğimin üstüne her yağmurda korlar serili yollarda yürüdüm kendi hesabıma boyun eğmedim çıkarcı şerefsizlere, satılmışlara ihanetler içinde kan oldu yazdığım tüm şiirler göğsümün üstünde en yakınlarımdan bir hançer yara açtı yara üstüne...
Yine de yanına alıp acıyan yanlarımı çevirip gözlerimi içime dönüşü olmayan bir yolda, dizilip hayatın uçurumlarına yerlerde çiğnenmiş boynu bükük çiçekler gibi yürüdüm salına salına, sarsıla sarsıla...yürüdüm, acıyan adımlarla...kaybolan umutlarla...teslim olmadan rezil kepaze kahpeliklere...
Nuri CAN
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz