serzeniş..........

[hayal]

bitmiyor gene gelgitler.
nelerden geçiyorum nelerden kalıyorum belli değil. bir yoldayım yorgun argın devam ediyorum bir şekilde. bazen durasım geliyor, duruyorum bakıyorum ardımda bıraktıklarıma, geçtiğim yola. bazen düzleniyor yol bazen taşlı dikenli oluyor.
kendime bakıyorum ayaklarım dizlerim kan revan içinde. yaralanmış her bir tarafım.
bir ağaç buluyorum kenarlarda bi yerlerde biraz soluklanmak için. deprem oluyor sonra. yer gök sallanıyor yüreğimde.
bir ses geliyor inceden kalk daha yolun bitmedi diye. düşüyorum gene yola. bakıyorum ne ucu var ne içindekiler belli öyle belirsiz birşey. adım attığım anda bir kaya çıkıp duruyor önümde. kıramıyorum. etrafından dolaşsam diyorum bir kaya daha çıkıyor önüme.
ve anlıyorum ki duyulan her sese kulak verilmemeli. ne yollar bitiyor ne bu akan kan diniyor.
ben yine sürgünde.

[hayal]

Gelmişsin. Teşekkür ederim.
Geç Dönem Üslubu’nu okurken bir kadeh daha aldım yalnızlığımdan, şükür ki fıçılar hala mahzende. Kusura bakma bodoslama daldım konuya, ama biliyorsun heyecanımı azaltmak için eski önsözleri yazamıyorum artık. Solmaya yüz tutan Gülüm’le buluşmalarımdaki o şaşkınlık saniyeleri, ilk iş görüşmemdeki 1. dakika, Öss’deki ilk 30 saniye heyecanımı, vs. Aramıyor değilim, annemin söylediği gibi özlem duygusunun yanında belki heyecan, endişe ve kaygı da yüklenmemiş olabilir. —Kurtar beni Morpheus!— Ali, daha dün gece “Belki evlenince karın ve çocukların için duyarsın bu duyguları” diyor. Sevgili Allah’ım yazılıysa böyle bir şey lütfen göz kırp.
Sorunu belirledim ve yıllardır bunu bilmek beni mutlu ediyor. Benim limitim yüksek, ölüm. Son 8-9 yıldır sadece öldükten sonra hissedeceklerim beynimi meşgul ediyor. Âşık olacağım huriler, içeceğim ballı sütler, oynayacağım oyunlar, okurken içinde yaşayacağım kitaplar, adımlarımla cennet sokaklarını arşınlarken laktik asit olayını iptal etmek ve durmamak, vs.
Ama olsun, kitaplar, müzik ve sevgilim sinema hala aynı tadında. Aman ha yanlış anlaşılmasın namaz, oruç ve diğerlerini hala elimde koz olacak şekilde biriktiriyorum.
Gelmişsin. Teşekkür ederim. Fakat adını sorduklarında söylemişsin, utanırsın sanıyordum, Sevgi. Ne yazık ki çok geç kaldın. Umut senden önce mektup attı. Hiç gelmeyecekmiş