Uzun Zaman Olmuştu İçime Sakladığım Duygularımla Yüzleşmeyeli

[hayal]

Uzun zaman olmuştu kendi içime sakladığım duygularımla yüzleşmeyeli… Şimdi kapana kısılmış gibi çaresiz hissediyorum kendimi. Yüreğimin birkez daha kanatlanıp uçmasına izin wermelimiyim bilmiyorum…! Yada bi,rkez daha sawaşmalımıyım…? Belkide en iyisi çekilmek sessiz bir kuytuya kimseye seslenmemek….!



Öylesine yorgun ki içim , an geliyor adım atacakken ayağım kayıyor , bırakıyorum kendimi , işte bitti diyorum bitmeli o an kapasam gözlerimi bıraksam kendimi içimdeki boşluğa biliyorum bitecek ; kawgalarım , hayal kırıklıklarım , kaçışlarım , cewabını bulamadığım tüm sorularım bir anda sona erecek …! Ama olmuyor kapatamıyorum gözlerimi , kapatıp tüm kapıları hayata , kendimden bile kurtulmayı öylesine istiyorum ki ; yapamıyorum…..



İşte o an ya bir şarkı geliyor dudaklarımın ucuna , yada bir çift bakış..! Sonra ellerimle gözlerimi kapatıyorum , nereye kaçıyorsun diyorum kendime , hayat senin içindeyken onu içöinden söküp atamazken nereye kaçabilirsin….. HİÇBİR YERE !!! Düşünüyorum meğer onca zaman kendime karşı sawaşmışım , kurşunlarımı hep kendime sıkmışım , hep kaçtığımı sanmışım ya oysa hep yara almışım…! Ne aptalca kendime silahı doğrulturken , suçlayacak birilerini bulmuşum hep kendime daha çok zarar wererek ! Onlar wurdu hep diyerek onları dahada çok sewindirmişim belkide , nede olsa onların umurunda bile değilken sırf onların uğruna yok saymışım kendimi….!



Peki ya şimdi , şimdi hergece hesaplaşıyor yüreğim benimle , duygularım köşeye sıkıştırıp yeter artık kaçma diye haykırıyor…! Ne yapacağımı şaşırıyorum öylece kalakalıyorum ortada…HAYATIN TAM ORTASINDA…!!! En zoru bu olsa gerek , hayatın tam ortasında kalmak .. Şimdi gözlerimi kapatıyorum öylesine yüksekteyim ki ; yüreğimin kanat çırpışlarını duyuyorum. Ses hızlandıkça dahada yükseliyorum , duygularıma sımsıkı sarılıyorum , sonra zaman duruyor , yüreğimin üzerine çıkıyorum we duygularım hesap soruyor , hafif bir sızı doluyor içime , o hep saklandığım korku geliyor yanıma , kin we nefret kıs kıs gülerken , sewgi we aşk dikiliyor karşıma , öfke ise tek bir bakışım için hazırolda…! Açamıyorum gözlerimi , kaçmalıyım saklanmalıyım diyorum , geriye bir adım atsam koca bir boşluk ; ileriye yönelsem teslim olmalıyım ; kalıyorum orada TAM ORADA Hayatın Ortasında…!



Sonra dudaklarımda bir şarkı , gözlerimde bir çift bakış açıyorum gözlerimi , zaman awuçlarımdan kayıp gidiyor , yüreğimin üzerinden bırakıyorum kendimi aşağıya , hızla düşüyorum nefesim kesilircesine… Bitti diyorum umutlarım , hayallerim , kavgalarım , tüm sawaşım bitti…



Ama bir güç yakalıyor ensemden yüreğime bakıyorum dahada yükselmiş , yere basıyor ayaklarım , neler olduğunu anlamaya çalışırken bitmeyecek olan tek şeyin farkına varıyorum İÇİMDEKİ HAYATIN….! Sonra sewgi ve aşk dikiliyor yine karşıma . “ sobelendin “ diyor aşk , “ dudaklarındaki o şarkı hep bendim ; sevgi yaklaşıyor yüreğimi ellerime vererek “ gözlerindeki o bakışta bendim “ ….



Sonra tüm duygular sarıyor etrafımı “ Artık bir amacın var “ diyorlar …. Ve son söz bana kalıyor…. BİRGÜN BİTECEKSE YÜREĞİNİ KOYDUĞUN YOLDA VE ZAFERLERİNİ HAK EDEN BİR BAŞKA YÜREĞİN YOLUNDA BİTMELİ BU SAVAŞ ……!